İnsanlığın yüz karası
Bazen tutuyor sarası
Taş yarası geçer gider
Unutulmaz dil yarası
Öğüt alma sağdan soldan
Dikkat eyle çıkma yoldan
Yakınından gele bilir
Zarar gelmez yaban elden
İtibar görmez yalancı
Kendi acı sözü acı
Dürüst insan yer bulmazken
Kötülerdir hep baş tacı
Söylesem de sözü tatlı
Yine benim kabahatli
Remzaniyem kaldım yaya
Eller gezer durur atlı
Kayıt Tarihi : 20.11.2022 12:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Diyarbakırlı Remzani Âşık](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/20/insanligin-yuz-karasi-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!