İnsanlığın temel taşları çürür.

İNSANLIĞIN TEMEL TAŞLARI ÇÜRÜR

Nasıl yeşerecek bilmem umutlar?
Biri aç ölürken biri gün kutlar!
Tepemizde kara kara bulutlar...
Dağılmaz ki böyle her yeri bürür.

İnsan çıkarını fazla severse...
Hayatın dişlisi dönermiş terse.
Bir kaç yıla kadar böyle giderse...
İnsanlığın temel taşları çürür.

Zalim terk etmezken kötü niyeti...
Nedense mazlumlar öder diyeti.
Şu yalan dünyadan bu zihniyeti...
Dilerim ki RABBİM tez elden kürür.

İnsan dünyada nam salıcım sanır!
Burda her muradı alıcım sanır!
Ölmeden yaşarım kalıcım sanır...
Oysa ecel onu peşinden sürür.

Milletler alçakça işi baz aldı!
Nefisler dünyevi şeyden haz aldı!
Yazık ey Cumali'm sevgi azaldı...
O yüzden bu işler hep aksak yürür.