Hayatı bitirir yer, uğultu gürültüler,
İnsan çeker ömrünce,neler geçirir neler! .
Düştüğü an insanın çaresine bakılmaz,
Karanlıktan sıkılsa, mumu bile yakılmaz!
Haykırsa tüm aleme kısık sesi duyulmaz,
Ölüm gelse kapıya teneşire koyulmaz.
Maddi geliri yoksa bir kefeni alınmaz.
Gidip geleni olmaz, hiç yanında kalınmaz!
İnsan mıdır, değilmi, üzerinde durulmaz,
Hiç kimse, son vazife, gömmek için yorulmaz! .
13.1.1984-Narlıdere
Müslim AvcıoğluKayıt Tarihi : 22.9.2006 09:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müslim Avcıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/22/insanligin-hazin-sonu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!