İnsanlığın Dersi Şiiri - Gülay Özdemir

Tüm dünya baharı beklerken,
Bir virüsü yok etme çabası içinde,
İnsanlık bunu hiçbir zaman düşündü mü acaba?
Bizler dünyanın, güzelliklerini neden görmedik diye,
En başta şükretmedik Rabbimin verdiği tüm nimetlere,
Önce hep birlikte düşünelim.
Güneşin güzelliğinin, denizlerin güzelliğinin,
Nefes aldığımız sürece havanın güzelliğinin,
Farkına bile varmadık.
Bizler bedava yaşadık tüm güzellikleri ile.
Onca güzellikleri görmezden gelip yok etmeye çalışıtık.
Kendi hırslarımızla, şimdi bunun bedelini ağır ödeyecek insanoğlu.
Kendi ellerimizle, ne doğayı, nede insanları düşündük
Kirli ellerimizle, tüm bencilliğimizle Güzellikleri yok ettiğimiz için...
Doğanın güzelliğini hiçe sayarak çöpleri her yere attık.
Kendimizi düşündük her zaman gibi,
Çevreyi hiç düşünmedik, elimizde ne varsa,
Hepsini el birliğiyle kirlettik..
Ve doğanın tepkisi büyük oldu bizlere.
Sanki bu virüsla insan olduğumuzu anlayacak mıyız acaba?
İyice bir düşünmemiz gerekiyor.
Dünya pislikten geçilmiyor hale getiren bizler.
Ahlak bozuk oldukça zor temizlenir bu.

                             16.03.2020