İnsanlığımızı Hatırlatan

Komşularımız açken bizler tok gezmezdik
Artık bize ne diyoruz atılan bombalardan!
Ben anlayamadım, biri bana da anlatsın,
Neden ayrıldık bizler bildiğimiz kıyılardan?

Deniz büyük, gemilerimiz değil Hz. Nuh’dan!
Ne acıdır ki, başlarımız inmiyor bulutlardan.
Herkes, birbirinden giderek uzaklaşıyor,
Karamızda su alıyoruz, baş ve kıçımızdan!

İnsanların kedi, köpek kadar değeri yokmuş!
Dikilen Can yeleklerimiz bile en ucuzundan.
Her gün binlercesi ölürken açlık ve susuzluktan,
Plajda ölü bir çocuktur, bizlere insanlığımızı hatırlatan.