Neden küreyi arzı dert sarmış basak, basak?
Ne çıkar gerçekleri araştırsak, kavrasak!
Mademki, insan doğduk insan gibi yaşasak.
İnsan, insan olmadan asla millet olamaz;
Milletten yoksun devlet asla baki kalamaz!
Sanmayın evrenselin bilmem şu yasasında;
Sanmayın ki, hâkimin, savcının masasında;
En sarsılmaz adalet vicdanın kasasında!
İnsan, insan olmadan asla millet olamaz;
Milletten yoksun devlet asla baki kalamaz!
Birçok buhranla gelir her çağın uygarlığı,
Ne uzayın fetih’i, ne atomun varlığı,
Bulana dek mutsuzdur, insanlar insanlığı.
İnsan, insan olmadan asla millet olamaz;
Milletten yoksun devlet asla baki kalamaz!
Dev açlar ordusunun yükselirken feryadı,
Hangi insanlık için, insanlığın icadı?
Doldu artık o eski devirlerin miadı.
İnsan, insan olmadan asla millet olamaz;
Milletten yoksun devlet asla baki kalamaz!
“Yurtta sulh, cihanda sulh” Atamızın buyruğu;
Çünkü savaş her türlü felaketler kuyruğu!
Her ne olursa olsun, inancı ve uyruğu,
İnsan, insan olmadan asla millet olamaz;
Milletten yoksun devlet asla baki kalamaz!
YAŞ der; öyle dert var ki, üzeri dağlanacak;
Bir gün er geç dünyada bir barış sağlanacak;
Lakin o güne kadar beyhude ağlanacak!
İnsan, insan olmadan asla millet olamaz;
Milletten yoksun devlet asla baki kalamaz!
24.02.1980
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 11.9.2014 13:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!