İnsanlığa Sesleniş Şiiri - Kemal Tekir

Yaratıldık,bir mayadan,
Doğduk adem’le,Havva’dan,
Benliği çıkar aradan,
Birliğe,dirliğe inan.

Aynı kanı taşıyoruz,
Taşıyoruz hepimiz de,
Acılardan,sevinçlerden,
Etkileniriz birlikte.

Uyarız da bazen,nefse,
Koşarız,çıkar peşinde,
Kendimizden başkasını,
Düşünmeyiz bencilce.

Nifak sokar şeytan bize,
Düşürür,biri birimize.
Ayrıştırır,insanları,
Sen,ben,ötekiler diye.

Şeytan’ın işbirlikçileri,
Tutmuş bütün mevzileri,
Parçala,böl ilkesiyle,
Kırdırırlar bize,bizi.

Perde arkasından onlar,
Oturup oyun kurarlar,
Öldülçe sivil,masumlar,
Rantlarına,rant katarlar.

Dünya’nın her tarafında,
Yandaş ararlar,bulurlar,
Kirli işleri her zaman,
Hep onlara yaptırırlar.

Silah endüstrileri,
En büyük favorileri,
Silahlanma yarışıyla,
Körüklerler hep şiddeti.

Uyan ey insan uyuma,
Topla aklını başına,
Hayatının üzerinde,
Kirli oyunlar oynatma.