İnsanlarla Uğraşmak Şiiri - Veysel Şimşek

Kimse anlamaz dertlilerin derdinden,
Kediler Aslanı kovar yurdundan,
Düşünürüm her olayın ardından,
Ne kadar zor insanlarla uğraşmak.

Yoktur gam kederi yoktur tasası,
Kendisine cesaret devlet yasası,
Kudurgun bir nesil işin esası,
Ne kadar zor insanlarla uğraşmak.

Yolda yolcu minübüsü çeviren memur,
Diyor yüksek yerden bize bu emir,
İki güne düşer üç günlük ömür,
Ne kadar zor insanlarla uğraşmak.

Nere gitse yanmaz garibanın çırası,
Küsmüştür kaderine açık yarası,
Hainlere saltanat olmuş parası,
Ne kadar zor insanlarla uğraşmak.

Derde merhem olsa çalmaz ilacı,
Kırar kalbi iz bırakır kalıcı,
Azrailden farkı yok can alıcı,
Ne kadar zor insanlarla uğraşmak.

Eski insanların az çok vardı izanı,
Şimdiki insanlar bozar düzeni,
Zalim zorbalığa çoktur özeni,
Ne kadar zor insanlarla uğraşmak.

Kimsesiz masumları kim taraf tutar,
Yoksa para pulu başından atar,
Büyük balık küçük balığı yutar,
Ne kadar zor insanlarla uğraşmak.

İkibin oniki araalık on sekiz,
Mecbur kaldık düştük o gün yola biz,
Kafa tutar dişi karga klavuz,
Ne kadar zor insanlarla uğraşmak.

Veysel derki fazla şansını zorlama,
Sen sen olda hiç kimseyi horlama,
Pul adınla altın olup parlama,
Ne kadar zor insanlarla uğraşmak.