İnsanların yüzü güler kırlarda

Şöyle gezinip dolaşırsan eğer,
İnsanların yüzü güler kırlarda.
İnsanın gidip gezdiğine değer,
Koyunla kuzular meler kırlarda.

Dağlardan yel eser fırtına kopar,
Baktığı zaman insan hisse kapar.
Yeri kazıp kendine yuva yapar,
Tavşanlar toprağı deler kırlarda.

İnsanlar gezdiği zamanlar görür,
Tabiata değişik bir haz verir.
Yerin altından toprağı çıkarır,
Karıncalar kumu eler kırlarda.

Mevsimin yağmuru üstünden geçer,
Çiçeğin üstünde kelebek uçar.
Menekşeler sümbüller çiçek açar,
Etrafına koku salar kırlarda.

Yusuf kırlar insanlara özeldir,
Ağacın sarı yaprağı gazeldir.
Cıvıl cıvıl kuş sesleri güzeldir,
Arasan neler var neler kırlarda?