Sen!
Hey Sen!
İnsanları Tımar Eden!
Ilık bir rüzgar gibisin efil efil esen.
Lüle lüle dağılmış olmasada saçların.
Vakur bir edayla eser gelir rüzgarın.
Sen insanları tımar eden insansın.
Yokmuş elinde sihirli değneğin.
Değnekten ne çıkar ki yeter endamın.
Endamın da yetmezse yetişir imanın.
Sen insanları tımar eden insansın.
Yıllar acıtmış olsada yüreğini özlemden.
Sevgi dolu yüreğinle sabırla beklerken.
Ha geldi, ha gelecek, günler geçip giderken.
Sihirli değneğinle insanları tımar edersin Sen.
Işık saçarsın her yana Ay gibisin sen.
Gözünün Fer'i parlar hep sen gülerken.
Sevgiyle bakarsın, şefkat bulur her gelen.
İnsanları sevgiyle tımar eden insansın sen.
03Ağustos2Bin6
kadir_&_ridak
Kayıt Tarihi : 3.8.2006 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreği sevgi dolu erdemli tüm insanlara...!
TÜM YORUMLAR (3)