Umutsuz değil, karamsarım biraz, üzgünüm 
Her gün her yerden çığlıklarını duymak dünyanın! .. 
Umutsuz değil, karamsarım biraz, üzgünüm 
Ne olacak bu hâli dünyanın? .. 
Görüyorum, yıldızlar geceleri dünyamıza ağlıyor 
Hiç bilmediğimiz yerlerde, 
Hürriyet esir düşmüş çığlıklar atıyor! .. 
Üzgünüm, karamsarım biraz, savaştan korktuğumdan, 
Ölmekten, savaşmaktan değil uykularından, 
Uyanmamalarına korkuyorum, 
Anne karnında uyuyan çocukların 
Bombalar, üzerlerine kan sıçramış bombalar 
Hiroşima’da, gözlerimde her gün patlayan bombalar 
Bir de açlığı yok etmek için patlasalar! .. 
Açlık pahasına bomba yapardım o zaman! 
Her yerde durmaksızın bombalar patlıyor! .. 
Çok uzaklardan kiliselerin çanları kulaklarımı yalıyor 
Günahkârlar uykularında günah çıkarıyor 
Günah şehirlerinde sesi yükseliyor ezanların 
Her yerde durmaksızın bombalar patlıyor! .. 
Neredeyse ah neredeyse ölecektim... 
Açlık diyorum dostum açlık 
Açlık nedir bilirim, günlerce açlık da çektim 
Ama dostum açlık diyorum, 
                   Bu bizimkisi açlık değildi! .. 
Biliyorum, kardeşlerimiz açlıktan kıvranıyor 
Ne olmayan yemekleri karınlarını doyurur, ne hürriyet 
Dostum açlık değildi, bizimkisi açlık değildi! .. 
Duyuyorum, bir çocuk annesinin kucağında ağlıyor, 
Annesi ölü. 
Aç değil, açlıktan habersiz değil, annesi ölü! .. 
Yetmez mi dostum öldüğümüz, öldürdüğümüz? 
Neden durduğu yerde durmaz bulutlar, gözyaşlarını, 
Bize bırakarak kaçar, neden? 
Dayanamaz dostum dayanamaz, 
Ölüm görmeye... 
Neredeyse ah neredeyse ölecektim... 
Kötü şeyler anlattım dünyadan, 
Ama bekliyorum iyi şeyler anlatacak günleri de, 
Bekliyorum umut içerek su diye 
Yıldızlar da bekliyor, ağlayarak bekliyor, bulutlar kaçarak... 
       Göz yaşlarını kaçarak döküyor. 
Ellerindeki kelepçeyi hürriyetin biz insanlar açacak 
Aç kardeşlerimize dostum, aç kardeşlerimize açacak 
- Kimisi hürriyete kimisi bir parça ekmeğe aç - 
Karınlarını kardeşlerimizin biz insanlar doyuracak 
         - Gerekirse aç kalarak - 
Güneşin önüne siyah perdeler çekenler 
Onlar ki karanlık mezarlarda çürüyecekler! 
Sizlere söylüyorum bembeyaz kuşlarla 
                                           Haber salarak 
Karanlığın içinde her zaman 
Bir ışık vardır, 
Karanlık ışığın önüne çekilmiş 
                     Güçsüz bir duvardır. 
Lâkin delileri var, çıldırmışları var karanlığın, 
Onlar ki; karanlık mezarlarda çürüyecekler! .. 
Duvarlar örenler de var önüne ışığın! .. 
Biz ki; o karalığın içindeki 
Işığa gideceğiz... 
Ve insanları kardeşim, tıpkı bizim gibi insanları 
        Işığın içine yanımızda götüreceğiz! .. 
İnsanları kardeşim, insanları...
SARIZEYBEK DERGİSİ 2007 Kamil Erdin Şiir Yarışması
‘‘Büyükler Dalında Birincilik’’
Kayıt Tarihi : 23.9.2007 13:40:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!