İnsanlarda Neler Var Şiiri - Mehmet Anik

Şu insan alemi yüce bir varlık,
Kıymetini bilse onda neler var.
İki yol gösterdi onlara Halik,
Görüp de gitseler yolda neler var.

O yol öyle yol ki engeli yoktur,
Yoldan sapıp sapıp gidenler çoktur.
Kur’anı okudum sözleri haktır,
Noktasında gördüm, gül daneler var.

Karanlıkta durur aydın yaşarlar,
Hak yoluna bağlı içten coşarlar.
Gafil insanlar var buna şaşarlar,
İnanmayanlara hücraneler var.

Hayberin kapısını tuttu şah cihan,
Çekti de oynattı yerinden heman.
Zülfikarı çekti vermedi aman,
Yiğitler yiğidi merdaneler var.

Kostandinden istanbulu o aldı,
Küffare doyunca kılıcı çaldı.
İstanbul Türklere armağan oldu,
Padişahlar şahı fethaneler var.

Sayılmaz oklar değdi göğsüne,
Dikti sancağını kale burcuna.
Nice ulubatlı girdi fetih cengine,
Şehit düştü orda civaneler var.

Vatan uğruna canını verdi,
İşaret gösterip ak deniz dedi.
Muşta Atatürk hem de kemaldi,
Yigitler doğuran ne anneler var.

Sana yalvarırım ol gani hüda,
Mehmet Rüşani eyleme cüda.
Ana toprak beni cekipte yuda,
Gördüm ki orda figaneler var.

Eser =Mehmet Rüşani Tarih=02/07/1995