Bir zaman karnında yük oldum sana,
Hakkın ödenir mi? vay anam senin
Bir ufak zerreydim kıdamı verdin.
Hakkın ödenir mi? vay anam senin,
Dokuz ay karnında gezdirdin beni,
Uykuda rahatsız etmiştim seni.
Feda ettin bana tatlı bedeni,
Hakkın ödenir mi? hay anam senin.
Dünyaya getirdin sancılar icinde,
İnsan sıfatında güzel biçimde.
Hiç siyah kalmadı siyah sacında,
Ağarttım saçını can anam senin.
Büyüttün besledin kendinden geçtin,
Sırtına bağladın orağı biçtin.
İşkence yapsam da yine güleçtin,
Hakkın bende çoktur vay ana senin.
Kalkan ettin bana o tatlı seri,
Ana çok tatlı var mı? benzeri.
Bir kere kaybetme dolmaz ki yeri,
Hakkını ödeyemem vay anam senin.
Hiç ana görmedim çektim hasreti,
Ananın evladı olur himmeti.
Dua et anaya kesme gayreti,
Görseydim bir kere can anam seni.
Parmağım kanasa dersin ki ana.! ,
İster tut ister tutma nasihat sana.
Ak memeden ak süt vermiştin bana,
Bende hakkın çoktur can anam senin.
Mehmet Rüşaniyim ana görmedim,
Kısmet olup hizmetine ermedim.
Sen bir cennetsin gülün dermedim,
Hakkın ödenirmi vay nam senin.
Söz =Mehmet Rüşani Tarih = 02/11/1998
Mehmet AnikKayıt Tarihi : 14.7.2015 18:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aslında şiirin bir hikayesi yok. sadece bir anneye özlem var. özlem nasıl anlatılır ki, hele hiç yaşamamışsan, hiç dokunamamış hiç sarılamamışsan...! ben annemi net hatırlamıyorum. üç dört yaşlarındaymışım kaybettiğimde. sadece uzun siyah saçları vardı iri kocaman gözleri. annem vardı sarılamadığım annem vardı dokumadığım, annem vardı hayallerimde hiç yaşlandırmadığım. yani bir hikayesi yoktu şiirin...!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!