İnsanlar bıtkındır bağrını döver,
Mecbur hayat mecbur boynunu eğer,
Nedense İnsana verilmez değer,
Dünya güzel ama İnsanlar zalim.
Görünen bu işte durumlar sakat,
Bu gidişle ne hal kalır ne takat,
Gelende gidende aynıdır fakat,
Dünya güzel ama İnsanlar zalim.
Öküzler haylazdır boş kaldı düven,
Fakiri dışlayıp çok zengin öven,
İnanki kimseye kalmamış güven,
Dünya güzel ama İnsanlar zalim.
Helal haram demeden koyar torbaya,
Dünya kalmış üç beş tane zorbaya,
Nerde hani eski talim terbiye,
Dünya güzel ama İnsanlar zalim.
Garip olan boynu büküktür susar,
Şimdi eskilerden kalmadı eser,
Malmülk için kardeş kardeşi keser,
Dünya güzel ama İnsanlar zalim.
Gerçek İnsan can ciğere can adar,
Şimdiki dostluklar pazara kadar,
Azgın nesil kendi dalını budar,
Dünya güzel ama İnsanlar zalim.
Veysel yavaş yavaş geldi sonumuz,
Asıl malmülk para oldu konumuz,
Bıktık yaşamaktan yandı canımız,
Dünya güzel ama İnsanlar zalim.
Tel:05379590555
Kayıt Tarihi : 26.10.2014 22:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Şimşek](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/26/insanlar-zalim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!