İnsanlar Yaşlanınca Şiiri - Kasım Kaplan

İnsan bir gün yaşlanınca
Yaşlılığı anlayınca
Geçmiş günleri düşünür
Boş geçen güne üzülür

Kalmaz bu gençlik kimseye
Benzemez bu hiçbir şeye
Geçer yıllar hiç durmadan
Yaşlanırsın anlamadan.

Bir bakarsın saç ağarmış
Yaşlılık seni çağırmış
Gidersin hiç istemeden
Ve yaşlanır ten ve beden.

El ayağın tutmaz olur
Hastalıklar seni bulur
Değil koşmak gezemezsin
Nasıl oldu bilemezsin.

Anlaşılır işte o gün
Göremezsin doğru düzgün
Yaşlıya saygı ne imiş
Gençliğin hep başa geçmiş.

Saygın vardıysa yaşlıya
Kıymet verdiysen ataya
Ektiğini biçeceksin
Sende saygı göreceksin