İNSANLAR MEVSİMLER MİSALİ YAŞAR
İnsanlar mevsimler misali yaşar
Her günün bahar sanma Neşecan
Farkında olmazsın karakış basar
Sonra ah vah edip yanma Neşecan
Kimi gün bir rüzgar eser dalına
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.