İNSANLAR ÖZÜ SÖZÜ BİR OLANLAR
İNSANCIKLAR İSE BU DÜNYADA
İNSAN MIŞ GİBİ MASKEYLE YAŞAYANLAR
HEP İNSAN OLDUM MASKE TAKAMADIM
YANİ İNSANCIK OLAMADIM OLAMAZDIM....
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Mış mış'lar da muş muş'lar mı desek...
Bakın, dedim bile...
Ama duyan nerde...
Öyle bir insan olacaksan "hem varmış, hem yokmuş" gibi yani...
Onlardan sürüsü sepette tonlarca, onlarca var üstelik...
Bir insanın..
Özü olmalı...
Dilinde sözü...
Yüreğinde sevgi ve mertlik...
Hamurunda iman olmalı...
İşte sana evladiyelik bir insan...
İster dost de yanında,
İster aşk de yüreğinde taşı...
Yüreğine sağlık, ömrüne bereket şairem...
Nicelerine inşaAllah...
Sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta