Hayat işte bu genç yaşlı demeden,
İnsanlar dünyadan ölüp gidiyor.
Kendine ayrılan payı yemeden,
İnsanlar dünyadan ölüp gidiyor.
Dünyada ne kadar yaşarsan yaşa,
Ölüm gelecek elbetteki başa.
Gel denince hayattan koşa koşa,
İnsanlar dünyadan ölüp gidiyor.
Hayatı biter Azrail gelince,
İnsanlar ölür canını alınca.
Ömür sonlanıp Hak vaki olunca,
İnsanlar dünyadan ölüp gidiyor.
Emir almadan dereden su akmaz,
Ölüm gelmeden can bedenden çıkmaz.
Ölüm insanın göz yaşına bakmaz,
İnsanlar dünyadan ölüp gidiyor.
Yusuf hayır hazır olsun önünde,
Senin ile o gidecek yanında.
Ne kadar yaşasan ömrün sonunda,
İnsanlar dünyadan ölüp gidiyor.
Kayıt Tarihi : 23.10.2010 13:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/23/insanlar-dunyadan-olup-gidiyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!