İnsanlar Bir Garip Şiiri - Zekeriya Özhan

Gördüğünü söylemek suç,
Görmeyince kör diyorlar,
İster sürün istersen uç,
Tez menzile var diyorlar.

Hiçbir şeyi kurgulama,
Hiç kimseyi yargılama,
Neden nasıl sorgulama,
Orda otur dur diyorlar.

Kopyaları asıl sayıp,
Asıllar ortadan kayıp,
Dürüstçe yaşamak ayıp,
El alem ne der diyorlar.

Kimsenin kârı yetmiyor,
Arzu isteği bitmiyor,
Haram helal farketmiyor,
Kul bulduğun yer diyorlar.

Üzümü ye araştırma,
Sahibini soruşturma,
Ötesini karıştırma,
Kazan, getir ver diyorlar.

Verince hak diyen de var,
Şu saf’a bak diyen de var,
Hatta ahmak diyen de var,
Gerçekleri gör diyorlar.

Ne zenginde şükür hali,
Ne fakirde fakir hali,
Bir acayip hal ahali,
Ne koparsak kâr diyorlar.

Kibir, riya, yalan dolan,
Talan oldu mertlik talan,
Durumdan rahatsız olan,
Kaç Özhani var diyorlar.
Aşık Özhani.