Yolda yürürken,
ya da işbaşında
araya girerler.
Ne yapsan nafile.
Güzelliğe geçit yok,
gülüm. Bırakmazlar.
Bir çözüm ararsın
biter mi bu savaş..?
O yalan özlemlerimiz
kardeşlik, barış.
Sevmek istersin.
Ne yapsan nafile.
Güzelliğe geçit yok,
gülüm. Yaşatmazlar.
Kısacası rahat yok.
Bugün top, tüfek.
Yarın mutlaka,
bir yenisi bulunur.
Nasıl güzel olur
dünyamız diye
umut beslersin
gizlice, tam filizlenecek.
Koparırlar.
Güzelliğe geçit yok,
gülüm. İnsan kardeşlerimiz,
gerekeni yaparlar.
12/06/1996
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 9.12.2003 04:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/12/09/insanlar-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!