İnsanız insan Şiiri - Kara Kursunizi Maca

Bazen;
suratıma yüklenen semeri indirip çığlıkla atadım var..
Ben eşşek değilim…’insanım ulan’
Gönül taşıyorum; nicelerine ağır gelir
Yaraları olan; nicelerine ölüm gibi gelen
Ben ben olamadım ki hiç bir zaman..
Mesela dağda bir ağaç olmak isterdim
Hafif bir kuşu kolunda taşıyan
Tatlı sözleriyle uykudan uyanan
Ya da dev gibi bir dağ; ölüm emri geldiğinde
Ortadan ikiye ayrılıp rabbimden bağışlanan
Ya da deniz; kızgınlıktan köpürünce
Her şeyi dağıtınca; hesap sorulmayan
Ben ben olamadım ki hiç bir zaman
Dayatılmış değerler, sevgiler, imtihanlar yaşadım ancak bunca zaman..
Semer demişken, eşşek demişken af olâ..
Bazen şaşarız çünkü beşeriz..
yani insanız… İNSAN !!!