İnsanız Biz Şiiri - Mine Dönmez Ölçer

Neydi bizi böyle hoyrat yapan
Ne anıların, ne dostlukların
Ne de bir fincan kahvenin hatırı var
Karşı komşu sohbetleri
Ahretlikler, kirveler
Zamanın içinde eriyip gittiler

Sözlerini tartıp da konuşan
Kırmamaya özen gösteren
O güzel insanlar nerdeler
Kokusu üstünde günlük gazeteler
Heyecanla beklenen haftalık mecmualar
Okumuşa gösterilen saygı
Ne ara zenginliğe evrildi

Yabancılaştık, uzaklaştık birbirimizden
Yok oldu orta sınıf
Arada koskoca bir uçurum var
İnsandık biz, insanız
Birbirimizin külüne muhtacız
Damgalandık, fişlendik
Ayrıştık, kabalaştık, sevgiyi unuttuk

İşçinin emeği, köylünün hasadı
Zenginin malı, züğürdün çenesi derken
Biz, biz olmaktan çıktık
Kaybolmuş insanlığın
Yozlaşmış halkıyız biz artık.