İnsanız Be Usta! Şiiri - Mehmet Şahan

İNSANIZ BE USTA!

Örsünde pişirip tavı vermeden,
Çekiçle ezme, insanız be usta!
Kürsünde geçirip savı vermeden,
Zan ile sezme, insanız be usta!

Kimine duygumu zehir eylesem,
Kimine saygımı tehir eylesem!
Kimine sevgimi nehir eylesem,
Kin ile gezme, insanız be usta!

Koluna pütürlü çengel takarsam,
Yoluna bin türlü engel çıkarsam!
Bulunca hatırlı senden bıkarsam,
Sakın ha bezme, insanız be usta!

Farkında olmadan su katsam aşa,
Yolunu bulmadan hep batsam yaşa!
Geceye kalmadan dağıtsam haşa,
Sen canın üzme, insanız be usta!

Kimi engin ama zakir görünür,
Kimi zengin ama fakir görünür!
Kimi dengin ama hakir görünür,
Sığ suda yüzme, insanız be usta!

Pir-î Fanî der ki; kusur arama,
Girdiğin gönülde küsur arama!
Kullandığın dilde kesir arama,
İmbikte süzme, insanız be usta!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
03.01.2020 - İSTANBUL