Yüzündeki gülücüğün, sevgiye
Ağlamasının, telaşa dönüştüğünü
Anladığında henüz 3 aylıktı.
Bedenin gelişmesiyle birlikte
Duyguların her birini tanıyor ve tadıyordu.
Kısa pantolonuyla sokakta oynarken
Arkadaşının itmesiyle öfkenin ne olduğunu,
Soyulan dizleri ve yanan avuçiçleriylede,
Acıyı tanıyordu.
Okul sıralarında arkadaşlığı
İlerki yıllarında kıskançlığı, gösterişi
Ve güvensizliği öğreniyordu.
Uyuşukluğun, sırada beklemenin, uyanıklığın
Kandırılmanın ve umutsuzluğunda
Hayatın parçası olduğunu görüyordu.
Vefanın İstanbulda bir semtten ibaret olmadığını
Zamanın kendinisini olgunlaştırdığını fark ediyordu.
Kimisi için tatlı dilin, kimisi için asık suratın
Sihirli gücünü anlıyordu.
Ruhunun, kırlarda çiçekle oynaşan kelebek gibi olmanın
Hatta yüreğiyle secde etmenin ne olduğunu anladığında
Kırklı yaşlardaydı insan.
Kayıt Tarihi : 22.4.2013 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!