Bayram Kaya - İnsanın Tutumlarındaki Evi ...

Bir klan kardeşler olan Habil (çiftçi topluluk) ile çoban topluluk olan (kabil) , özel mülkiyetlerinin ilk ürünlerini, minnettarlık duygusu ile 'kendi emeğinin bilincine varamamanın şükranı ile; ' ilk ürünlerini totemlerine sunarlar. Aslında tapınak denen yerde ittifak gruplarından çoban grup, çiftçi gruba; çiftçi grup, çoban gruba karşı ödemelerini yapmakta idiler. Bu sunma duygusun da, rekabetçi duyguları da egemendir. Senin ürünün mü, klan (tanrı) için değerli, yoksa benim üretimim mi klan (totemi) için değerli? Atışmalarına girilmiştir. Tanrıça İnanna, özellikle çoban Dumuzi’nin (Kabil’in) kurban sunusunu tercih edecekti ve onunla evlenecektir.

Özelleşme kavgalarında üstünlük taslama benleşmesi, ayyuka çıkmıştı. Tanrıça İnanna Habil’in (Dumuzi’nin) et, bal, yağ, peynir sunma kurbanını (sungusunu) kabul eder; Habil’in (Enkimdu’nun) fasulye, buğday, arpa, zeytin sunu kurbanına pek eğilimli olmaz.

Geştinna (İnanna) , Dumuzi ile evlenir. Kıskançlıklar, klan kardeşlerini ve mal edinme özelleşmesiyle oluşan kendi mahiyetlerini, birbirine düşürür. Habil-Gılgamış, Kabil’i-Enkimdu’yu öldürür. Artık komün güçte ayrılık ve sürülmeler başlar. İlk mal edinme ve ilk özel mülkiyetin girişen çatışmasıyla, çelişkileriyle, başlayan olaylar zincirlemesi; sonunda ilk cinayet ve öldürme ahlaksızlık tutumuna (!) gelinmiş oldu.

Daha neler, nelerdi. Dahası yeni cennet, ortaklaşa olanın değildi. Bireysel olan, uzun uğraş ve emekle ve kan, ter pahasına sağlanır olanın, olmaya başlamıştı. Ama sonradan bu da para etmez olacaktı. İnsan emekleri üzerinde egemenlikleşen, güç elde etmeler başlayacaktı. Şimdiden sonra cennet güçlülerin yaşadığı, güçsüzlerin umut ettiği bir yer olup çıkacaktı. Cennet fiyatlanmıştı. Cennet yeni bir statüye tabi kılınmıştı. Cennet nimetleri kazanılarak yeniyordu. Ama bu kazanç illa da kişinin kendi emeği olması gerekmiyordu. Bir şekilde önce nimet elde ediliyor. Sonra da, nimetlerle sürülen zevki sefa, cennetin yaşanması oluyordu.