İnsanın Sırları Şiiri - Murat Duman

Gezerken âlemi sır olur derman,
Unutma ki sende çok bilinmez var,
Çöz çöze bilirsen aklında ferman,
Unutma ki; sende çok bilinmez var…

Sonsuz meziyetle donanmış aklın,
Duygular sır vermez gizlenmiş saklın,
Yücelmiş vakarın görülmez şeklin,
Unutma ki; tende çok bulunmaz var…

Ne yapsan tutulmaz gözünün feri,
Görülmez arasan vücut rehberi
Nerde nefis denen tembel serseri,
Unutma ki; gende çok silinmez var…

Gözünde ki; yaşın kaynağı nerden,
Gençliğin baharı ün verir serden,
İlim, irfan, vakar, irkilir birden,
Unutma ki; yende çok gelinmez var…

Allah yaratırken övdü yarattı,
Sevgi saygı verdi aşkı arattı,
Şeytan benlik yaptı kendini sattı,
Unutma ki; fende çok alınmaz var…

Şehvetin arzusu bedenden iner,
Yıldırımlar susar tufanlar diner,
Çiçek açar çöller vahaya siner,
Unutma ki; kanda çok kalınmaz var...

Sakın ha unutma çelik değilsin,
Dik tutma başını aşka eğilsin,
Gururuna gem vur sevgin yayılsın,
Unutma ki; yanda çok çalınmaz var...

Miskin Murat sundu ibret alana,
İffet namus şeref gelmez yalana,
Ne mutlu arayıp kendin bulana,
Unutma ki; canda çok ölünmez var…
01.01.2008 ANKARA