Bir insanın mayası eğer bozuksa,
Gururundan eğilmez, sivri kazıksa,
İnsanlık ona yakışmamış, yazıksa
İnsana “insan” demek, bin şahit ister.
İnsanı insan yapan, insanlığıdır.
Kalıbına bakmaksa, insan zannıdır.
En öfkeli an, insanlık zamanıdır.
İnsana “insan” demek maharet ister.
Kimi insanın “ölüsü”, kalpte yara.
Kiminin, “sürüsü” de etmez beş para.
Kiminin “gömüsüne”, bir mezar ara.
Kimisi “efsanedir” sığmaz kabrine.
Eğri büğrü insana “doğru” denmez ki.
Kavun değil koklasan, kimse bilmez ki.
İnsan, insanı ayıplayıp gülmez ki.
İnsanı anlamaksa, kehanet ister.
2021
Kayıt Tarihi : 11.10.2021 01:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!