İnsanın Eksik Yanı Şiiri - Kamil Söylemez

Bir sevdadır yaşam
Bir hasat biçimi..
Tırpandır salınan ellerde
Dillerde,tellerde türküdür
Sevgiliye uzanan..

Alın teri daha soğumadan
Cebe mani konlmadan
Çalınmazmış davul,zurna
Kaynamazmış kara, tava
Uzadıkca,uzarmış günler
Yar dedikce,bir yar daha çıkarmış dilden
Özlemin lajiverti düşen tenden
Ateş konarmış avu,çölden..

Gözlere sis
Yüreğe his düşermiş
Tam yelkenler açılmışken
Bahardalı kuş vermişken
Yalnızlık vurmuş derken
Çıka gelmişsen sen
Uçmuşsam ben
Neyin önemi olur ki
Hasretim sana...

Kuşluk vakti tarlada
Samanlıkta gölgemizse gezinen
Yaşamak bu olsa gerek derken
Sevda,açlık büyük şehirlere yolcu ederken
Ağlarmı ağlamazmı yürek telden
Sızlamazmı yavuklunun sağrısı
Ah ulanların,biri bin parça gitmezmi..

Umuttur usta çivi,çiviyi söken
Kara sevdadır
Ekmek parası
Ya da başlık parası..
İstersen yaşa üzülmeden..

Kara bir vücuttur güneş altı gezinen
Karda,kışta bereket
Umut tarlalarıdır,eziyet
Köy kuyusundan soğuktur ten
İmecedir yaşamak
Ya da tutkudur köyde yaşamak

Uzun sanıldığından kısadır ömür
Göz açıp,kapayana kadar geçer
Hasret,özlem düşer göz yaşlarına
Gidenler anılıp,ağlanır
Sızlanır yokluğun acısında
Hasretin,özlemin adı
İnsanın eksik tarafı tamahı
Tamahkarıdır insanın akıllısı..