Dil ile bin kelam etsen boşuna,
İnsandır, insanın aynası oğul!
Gül ile bin i’lam etsen boşuna,
İnsandır, insanın aynası oğul!
Özlere abanıp yarmaya kalkma,
Sözlere inanıp yormaya kalkma!
Gözlere aldanıp sormaya kalkma,
İnsandır, insanın aynası oğul!
Yuvasız kuşları tutup giydirsen,
Eğilmez başları göğe değdirsen!
Dağlara, taşlara boyun eğdirsen,
İnsandır, insanın aynası oğul!
Cananı canana, cana sormalı,
Yürekte yanana, kana sormalı!
Beni, bana değil sana sormalı,
İnsandır, insanın aynası oğul!
Şahan der cismimi görürsün amma,
Gördüğün ben miyim? Sakın inanma!
İnsan denen varlık büyük muamma,
İnsandır, insanın aynası oğul!
Kayıt Tarihi : 9.3.2017 23:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!