İnsanımız var ekmek sırasında
Evdeki garibi ondan aş bekler.
İnsanımız var kendi havasında
Memur maaşını bir gecede yer.
İnsanımız var üç kuruş paraya
Çalışıp kalanla yetimi gözler.
İnsanımız var düşmanlar başına
Aklı sade gezip tozmaya yeter.
İnsanımız var marka sevdasında
Modaya uymamak ona bin keder.
İnsanımız var kışın ortasında
Karda altı delik postalla gezer.
İnsanımız var özel otosunda
Evinden işine tasasız gider.
İnsanımız var çalışmak uğruna
Yol parasını boğazından keser.
(29 Ocak 2002)
Özlem Torkul TekanKayıt Tarihi : 15.9.2003 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yüreginize saglik.
Ögretmen
Sükran Günay
TÜM YORUMLAR (3)