Kimi damını örten çatının kıymetinden habersiz
Kimi dört duvar arasında gökyüzüne bakar çaresiz
Kimi kaç yüreği soğuturum derdiyle egosuna mahkum gezer insan bedenlerinde
Kimi de "Bir cana kaç yürek eklesem sevinçle yaşar" derdinde
Kimi ne giysem telaşıyla vitrinlerle cebelleşir
Kimi üşüyen bedenini örtmenin kaygısıyla yorgun geceleri sabaha ulaştırır.
Sonra bir bakarsın ki;
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta