İnsanı kandırır dünya dediğin

Her halükarda kendisine bağlar,
İnsanı kandırır dünya dediğin.
Gönül içinde sel gibi çağlar,
İnsanı kandırır dünya dediğin.

İnsanı aldatır enayi sayar,
Ona aldanan ne olur ne doyar.
Güzelliği ile gözünü boyar,
İnsanı kandırır dünya dediğin.

Mal hırsı ile zokayı yutturur,
Çalışıp zengin ol diye tutturur.
Yaşar iken ölümü unutturur,
İnsanı kandırır dünya dediğin.

İyi olan insanları bezdirir,
Fakir olan insanları gezdirir.
Hırsa kaptırıp kulları azdırır,
İnsanı kandırır dünya dediğin.

Yusuf bu dünyanın haline şaşar,
Ona kanan kimseler sefil düşer.
Ömrün boyunca ayağını duşar,
İnsanı kandırır dünya dediğin.