İnsandın Şiiri - Mahmut Karahan

Yüreğinin tutmadığı
Gözün görmediği
Sözün yetmediği
Bir andı
İsyandı
Haykırıştı
Ölüm sesi
Yokluğunun şaşkınlığında
Gözyaşıma karışmış
Bir boşluktu
Yoktun…
Hiçbir şey takmaya değmez derdin
Bazen kocaman bir insan olurdun
Bazen küçücük bir çocuk
Dost
Sırdaş
Arkadaş
Nasıl bir insandın sen
Gülüştü insanı yakılaştıran
Severdin
Söyleyemezdin ya…
Yüreğin yetmezdi
Nasıl bir insandın sen
Bazen doyurmaya çalışırdın
Bazen korumaya
Gülüşün
Hep ölümle hüdeyda
Nasıl bir insandın sen
Yoksun
Gülümsemen gözümde insandın sen
Hüdeyda