İnsancıl Şiiri - Zeki Tüyen

karşıda gecekondular var
birbirine yaslanmış görünümde
içinde insanlar var
biraz buruk
biraz ezik
umutla kaynaşmış görünümde

gün batıyor usul usul
alaca karanlık çöküyor kuralsız
ve sokak ışıkları yanıyor bermutad
çocuklar okuldan dönüyor güle oynaya
ellerinde kitap
ellerinde çanta
birbirlerinden hiç farksızca
evlerine gidiyorlar güle oynaya

siyah
siyah yaşanır ankara'da
yoksulluk kuşanır ankara'da
ankara'da bir yığın insan insancıl
çelişkinin çelişkisi hiç önlemsiz
çelişkinin ta kendisi hiç önlemsiz
çelişki içinde çelişki yaşanır

karşıda gecekondular var
hayalleri tüter bacalarından
umutları tüter
sokaktan arabalar gelir geçer
yazgıya karşı kale gibidir bilincim
içimde duygular kümelenir
içimden duygular gitmez
hesaplaşmadır
kavgadır uğraşımız
başlar ama bitmez

ankara; 5.01.1975