Cadde köşelerinde yabancılaşan, terkedilen çiçekler gördüm. Tıpkı unutulan insanlar gibi. Usulca yaklaşıp selam verdim. Nedir bu sessizliğiniz der gibi. Duymamazlıktan geliyorlardı. Lakin onlar güzel renkleri, kokuları ve zarif bedenleriyle arılara eşlik ediyordu. Doğadaki hayvanlarla dostluk ediyorlardı. Biz insancıkları umursamayıp dertlerini gökyüzüne anlatıyorlardı.
Selçuk Binici
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta