Zavallı Yunus 'dövene elsiz gerek, sövene dilsiz' demiş.
İnsanlar ta o zamandan beri hiç dinlememiş.
Aklın insanları yüreğiyle dile gelir. Kalabalıklar içinde
söz de, niyet de tükenir. Dört bir yandan ilkellik sırıtır,
insana kurulan köprü ha bire yıkılır. Çaba yiter, umut da.
Aklın sesi, güdülere yenilir.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
