Zavallı Yunus 'dövene elsiz gerek, sövene dilsiz' demiş.
İnsanlar ta o zamandan beri hiç dinlememiş.
Aklın insanları yüreğiyle dile gelir. Kalabalıklar içinde
söz de, niyet de tükenir. Dört bir yandan ilkellik sırıtır,
insana kurulan köprü ha bire yıkılır. Çaba yiter, umut da.
Aklın sesi, güdülere yenilir.
Geriye uzak bir gelecek düşü kalır.
11/12/2004
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 10.12.2004 02:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/12/10/insana-kopru.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!