insana Dair Şiiri - Ahmet Aktaş

insan yalnız kalabiliyormuş
bir elvedaya çalınan sözün arkasında
yaka paça/karanlıklara tabi olup
hayatın kandilini kendi içinde
................................söndürebiliyormuş

insan yalnızlıkta
düşlerin o dikenli kucağında barınabiliyormuş
bir ömrü çalıp ömürsüzlüge
umarsızca/ uykusuzca yaşayabiliyormuş

insan birgün elden ayaktan düşüp
..................................hastalanabiliyormuş
yatak -döşek mahkumluğu çekip
günlerce haftalarca eklem ağrılarının içinde
.......................................................kıvranarak
sorulmayıp bilinmeyip/yalnız/
dahası kimsesiz kalabiliyormuş

insan birgün aldatılabiliyormuş
o kıyımsız gözlerin seyirsizliğinde
insan sevdiğini bir başka kucakta
................................görebiliyormuş
-nihayetinde zıkkım zehir anlar
...........................bu vesileyle tadılıp
dünya cenneti insanın başına bi anda
telafuzu bile hoş olmayan cehenneme
......................................dönebiliyormuş

insan birgün çarık-paça çamur deryasında
sağınak yağmurlara çisil diye katlana biliyormuş
göğsüne bir sevda iliştirip en nazlısından
kör/sağır/dilsiz/kimseye aldırmadan
...................................................yaşayabiliyormuş

insan birgün çekip gidebiliyormuş
katıksız/susuz/ kokunç ormanların arasında
dünya nusibetlerine aldırmayıp
peri patikalarında belli belirsiz alacalıkta
..........................geriye dönüp bakmadan
düşünmeden/ düşmeden umutsuzluğa
akla geldiğinde insanı bi tuhafeden çirkinliklerden
...........................................................kaçabiliyormuş