İnsan Vilayetinde Kimbilir Nezaman Şiiri ...

Meğer ki aklı uzakları yatkın bir iz bulmuştur seni
Bir gölge düşmüştür eski gazellerden gramofon dönen çala, belki de çiçekten
Vurgunak şeylerle, can yarısı belki suzinak...
Susam sihirli gizemlere sırmalanmış gırnataların tellerini dolaştığı arafta sen
Ne gezersin sağnaklarına pınar olup, bütün gelen giden duraklarda yağmurlara karışık
Adsız aşıkların yazı yazan defterine körkamaşık
Ne talihsizmiş gönül kafeslerinde çırpınan kuşları sevdanın