İnsan Ve Yaratılış Şiiri - Abdullah Oral

İnsan Ve Yaratılış

İnsan selinde, içimi kemiren sessizlik!
Şehirlerde, günbegün büyüyen,
______________ karanlıklar yaratıyor.
Yıkılmışlığımın simgesidir başıboş adımlar,
Terk edilmiş gönül istasyonlarda, son duraklar…

Çıkar yasalarıyla;
Düzlenir bütün eğriler bir kalemde!
Sahi kaderin müsebbibi, alın yazısı da neydi!
Sanki geçmişiz dünyadan, da
_________Gezinir gönlümüz başka âlemde..

Hayatın içinde çoğalan sessizlik!
Büyüyüp yayılırken sokaklara,
Başlar isyan şiirlerine mekân olmaya gönlüm
Sonra yavaşça kaybolurum şiirlerde,
Yaşam denizinde,
________Dalgalara direnen yelkenli gibi..

Bir hayat kurdudur, bakışlarımdan savrulan duman
Gündoğumuyla dağılır geceden kalan sisler
Toplanır çevremde birer birer,
_______________ bütün başsız gövdeler.
Bitsin isterim ayrılıklar birleşsin bütün coğrafya da,
Yine uzak düşlere dalgın dalgın bakar gözlerim…

Hala asırlardır yağmurlara direnen,
_________Bir çınar gibi, göklerde başım,
Varsın matemlere bürünüp ağlasın,
______________________Yaratılış bir anlık!
Çekilen sancılar büyüdükçe devleşecek açılar,
Ve elbet bu yıkık harabe bedenlerden,
_____ Yine kendini küllerinden yaratacak insanlık…

Ki o gün geldiğinde;
Kuşatırız gönülleri kurtulur sömürüden emek,
Kırarız zulmün belini, açılır hakka kapılar
O gün bütün, şarkılarım,
________Sevdaya durur hasretin bittiği yere…….

Abdullah Oral, ın yeni şiirlerini Antolojide Göremiyorum, Abdullah ora,a yasak mı konuldu acaba? ? ?
bu şiir facebok tan alınmıştır