İnsan ve Virüs Şiiri - Tevfik Cengiz

İnsan
Sen nasıl bir mahluksun, nereden çıktın, bela mısın.
Sinsice kıta kıta, ülke ülke dolaşır, bulaşırsın.
Hayatı zehir eder, her gün binlerce can alırsın.
Ülkeleri ölüm istatistikleriyle yarıştırırsın.

Sağlık sistemini çöktürür, ekonomiyi batırırsın.
Teknolojiyi, süper gücü dinlemez, insanı aciz bırakırsın.
Turizmi, sporu, eğlenceyi bitirir, psikolojimizi altüst edersin.
Söyle bakalım başımızın belası, kimsin, sen nesin.

Uykularımızı kaçırdın, bizde zevk, sefa bırakmadın.
Ağzımızı, burnumuzu kapattın, nefes aldırmadın.
Okulları, eğlence, iş yerleri kapattırıp evlere hapsettirdin.
Cevap ver, bu cürmünle bunu tek başına nasıl becerdin.

Virüs
Ben Allah’ın gözle görünmez bir mahlukuyum.
Çin- Wuhan, Aralık 2019 doğumluyum.
Sizin nazarınızda ben bir belayım, çok kötüyüm
Çoğunuz anlamaz nedenimi, ben hikmetlerle doluyum.

Şekva etmeyin benden, beni siz doğurdunuz.
İsmimi de Korona Virüs Kovid-19 koydunuz.
Ayyuka çıkmıştı küfrünüz, kibriniz, zulmünüz.
Yerle bir edilecekti elbet, bu saltanat, bu süper gücünüz!

Kendi ellerinizin eseriyim
Aklı, şuuru, gücü olmayan biriyim
Yüce bir makamdan elçiyim
Zalimlere had bildirmekle görevliyim.

Kimsenin mevki makam, soy sopunu sormuyorum.
Sadece haddi aşanlara, haddini bildiriyorum.
İbret alıp, tedbirini alanlara esenlik diliyorum.
Müstahak olanları da kırıp geçiriyorum.

Rabbim, Hâlik’im hiç kimseye zulmetmez.
O zulme de asla rıza göstermez.
Kul azmayınca, O azap etmez.
Ne zaman, nasıl yakalayacağını da kimse bilmez.

Ellerinizdir yuvam, çok hafifim, havada serbest gezerim.
Zerreyim, burnunuzdan, ağzınızdan ta içinize girerim.
Sistemlerinizi alt üst eder, ciğerinizi yer, bitiririm.
Artık akledin, ben imtihanınızım, bunu size bildiririm.

Ben de siz de Rabbimin birer mahlukuyuz.
Onun emrini yerine getirmekle sorumluyuz.
Ben sadece bir sebebim, olmasın bana karşı buğzunuz.
Fâil-i Hakiki Odur, onun kudretiyle gerçekleşiyor yok oluşunuz.

Size bir nasihatim var: Gelin toptan muhasebe yapın.
Nerde yanlış yaptınız, bir güzel tefekküre dalın.
Rabbinize tövbe edin, Ona yalvarın, yakarın.
Onun inayetiyle kendinizi benden, benim gibilerden kurtarın.

Anlayana yeter de artar bu nasihatler, bu cevaplar.
Azı hariç, çoğu bundan ders çıkarmaz, ibret almazlar.
İnsan oğlu nankördür, sınır tanımaz, yine zulümlere dalarlar.
Dün “Sars”tı, bugün benim, yarın daha beterine müstahak olurlar.