İnsan ve Özgürlük Şiiri - Fetih Koç

Maviye bürünen deniz
Hırçın dalgalarıyla dövüyor kıyıları.

Uzak diyarlarda
Nehir olmuş insan
Akmış Munzur’a.

Sürgünde bir şair düşünüyor
Çıplak kıyılarda dolaşarak.

Sonra durup ertrafı tarıyor bakışlarıyla
Dudaklarından bir şiir
Düşüyor sahildeki kumlara.
“Yeryüzü
Gökyüzü
Bulutlar
Deniz
Nehirler
İnsanlar ve “insanlar”
Aşklar
Sürgün
Özgürlük...
Ve özgürlük
Ne güzel birşeysin ey özgürlük.
Tutki mavisin
Kırmızıyı dalgalandıracaksın
Yeşile uzanacaksın
Tüm renkleri karıştırıp
Dünyaya serpeceksin
Özgür renkler içinde nehir olup akacaksın...
Akacaksın...
akacaksın...
ve akacaksın...”

(şair Fetih Koç'un 'Şilan Çocukları' adlı şiir kitabından)