İnsan ve Ölüm Şiiri - Ali Çelik 3

Bitmez sandım ömürü, meğer çok da kısaymış
Doğup, yaşamak, ölmek, bilinen ilk yasaymış
Ölümün ötesini, pek çok kimse düşünmez
Bu dünya, dert, maişet, her bir şeyi tasaymış

Bâki olana hayata, nedense ilgi azdır
Her doğum mûcizedir, ölüm sana ikâzdır
Delile göz yeterse, akıl sana fazladır
Nefsine tabi olma, istediği hep hazdır

İnsan mükemmel varlık, olmalı bir gayesi
Eşref-i varlık olmuş, Adem oğlu künyesi
Esfel-i sâfilinden, âla-yı illiyîne
Amele müteallik, veriliyor pâyesi

İlim hakkı tasdiktir, yoksa olur cehâlet
Ölüm yok oluş değil, kabir hayatı, uzlet
Muvakkat hayatını, sakın edinme gaye
Niyetin hâlis olsun, Allah cc verir suhûlet

Günahtan korunmaya, ölümü tut aklında
Halikın ilmindedir, aşikârın, saklın da
Yaşadığı hayattan, ibret almalı insan
Dünyada olanların, kaç kişi var farkında

Arzda yaşayan insan, Halikın halifesi
Hakka kulluk edenin, üstündür kalitesi
İşlediğin ameller, tartılacak mizanda
Seyyiattan ağır gelsin, hasenatın kefesi