İnsan ve Hüsran Şiiri - Ali Çelik 3

Hak ettiği değeri, veresin bu dünyaya
İçin dışın bir olsun, sakın girme riyâya
İzzet ve iffetini, değişme dünyalığa
Sahip çık namusuna, söz getirme hayâya

Bir düşün ki bu dünya, olur mu hiç sahipsiz
Hikmeti göremez ki, kalp mühürlü, nasipsiz
Kâinat denen kitap, binbir cilte sığmıyor
Olması mümkün değil, matbaasız, katipsiz

Ne kadar incelesen, bulunmuyor kusuru
Barındırır içinde, belki milyar unsuru
Şeriatın hükmüne, muti olursan eğer
Dünya ve Âhirette, Rab yaşatır, süruru

Nefis en azgın düşman, yaratıldı senle bir
Doymak bilmez iştaha, göklere çıkan kibir
İmtihanın mucibi, olacak bu özellik
Daim Allah cc a sığın, dilinde olsun tekbir

Şeytanlar ile nefsin, sana düşman ikili
İnsan ki bu dünyada, Yaratanın vekili
Bu dünya Âhirete, ürün veren tarladır
Seyyiat ve hasenat, bu tarlada ekili

Cenneti kazanmaktır, salih kulun maksadı
Kafirin gayretiyse, dinimizin ifsadı
Anaların evladından, kaçtığı büyük günde
Rabbim bizden esirgeme, sıratta ki vusatı