Gözlerde bir perde, bakışlar cansız.
İçindeyim bir kalabalığın yine yapa yalnız
Sanki herkes benden sessiz ve çok ıssız.
İnsan görüyorum amma insanlık göremiyorum...
Sözler keskin kılıç gibi, kalplerde yara.
Hışımla savrulur kin ve nefret etrafa,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta