İnsan Var Şiiri - Mehmet Yücel

İnsan var ki hayal ile dost olur.
Gerçek ona hep haddini bildirir.
İnsan var ki tecrübeyle test olur.
Bir tecrübe bin ezberi öldürür.

İnsan var ki hain olur yoz olur.
Kuduz gibi ona buna saldırır.
İnsan var ki duman olur toz olur.
Rüzgar gelir hükmü rafa kaldırır.

İnsan var ki alim olur özünde.
Alameti bin cahili yıldırır.
İnsan var ki güller açar yüzünde.
Asık yüzlü zebaniler çıldırır.

İnsan var ki sabır bilmez tezlenir.
Kıskanç olur şeytanları güldürür.
İnsan var ki yanar yanar közlenir.
Küller ile hayatını sildirir.