İnsan Var Şiiri - Orhan Acar

İnsan var her lafta keramet saçar
İnsan var küfürden gıybetten naçar
İnsan var dostu düşmanı seçer
İnsan var yalanla yuva söndürür.

İnsan var diliyle yaralar açar
İnsan var çevreye neşeler saçar
İnsan var dostu dostuna keser
İnsan varki ona deyer biçılmez.

İnsan var rabbini zikreder durur
İnsan var boş yere zaman zaman öldürür
İnsan var şeytana hizmet götürür
İnsan var zehirli yılan gibıdır.

İnsan var dert eder dostun derdıni
İnsan var beyenır kendi kendıni
İnsan var hayırır hakkın emrıni
İnsan var müslüman şeytan gibıdır.

İnsan var kalbınde sevgi barınmaz
İnsan var dost diye eve alınmaz
İnsan var cevherdır paha biçılmez
İnsan var insanın yüz karasıdır.

İnsan var insanın ardından söven
İnsan var mazlumun rısını yiyen
İnsan var vatan uğrunda ölen
İnsan var vatanı peşkeş çekendır.

İnsan var insanı diliyle döver
İnsan var her zaman kendıni över
İnsan var yüze dost aradan söver
İnsan var her lafı keramet saçar.

İnsan var dokunsan zehiri kusar
İnsan var ilımi sermaye eden
İnsan var Orhanı laf ile dağlar
İnsan var kahbece pilan kurandır.
Orhan ACAR 13.01.2007