İnsan yaratılışından itibaren,üç kere doğarmış
İnanırsanız dinleyin hele,iki kerede ölürmüş
Ama ruhlarımız,daima aynı,yaşlanmaz dururmuş
Allah'ım ne büyüksün sen bunu insanlığa sunmuş
Ana rahmine düşünce,ilk doğuşun senin
Oradaki dünyan,anne karnıdır,hepimizin
Yeriz içeriz,hepimizin dokuz ay on gün sürenin
Tamamlanınca,o dünyada işte birinci ölümün
Ordaki ölümün,dünyada ikinci doğumun olur
Burada farklı ortam,yaşam aynı,süren doludur
Yetiştiremezsin bir türlü hayat,mücadele yoludur
Vaktin bilinmez her an,ikinci ölüm,bu dünyanın sonudur
Dünyada öldün ama işte ahiret için üçüncü doğumundur
Ruhlarımız bakidir,değişen beden birgün toprak olur
İşte gerçek hayata,kavuşup tek tek hesap sorulur
Zamanı gelincede, mahşer yerinde tüm insanlar buluşur
13.01.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 13.1.2008 16:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eşimin ölümü üzerine yapılan toplantıda Mustafa Özarslan'ın verdiği telkindeki etkiler üzerine yazdımş.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!