En mübariz olan hasletler kurutuluyor
Tefekkür adım adım insanı terk ediyor
Hisler tarumar oluyor vicdan kararıyor
Zaman insan için sanki yerinde sayıyor
Aynalar boy boy duvarlarda boy ölçüyor
İnsan, suretine bakıyor halinden geçiyor
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta