Yoruldum oturuduğum yerde yoruldum
Konuştum yemeden içmeden yoruldum
Havasından mefsim de var yoruldum
Ağlamağa sıra çok var gülmeye yok ki
Hangisini sayım hep kuyrukta oturdum
Etraftan baktılar oh çekip savurdular
Ben bir kulsam kula kuluk etmem ki
Hak yerini bulacak adım gibi eminim
Şaşkın ördek yatarsa rüyada yürüyormuş
İnsan sandım çok vardır etrafını görmez ki
Ağlayana gülen çok bunları insan sayan
Dünüyadan habersiz yaşayanı siz sayın
Kayıt Tarihi : 3.3.2017 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
NE İNSANLAR TANDIM İNSAN DEMEK ÇOK ZORDUR?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!